Donkere wolken

Een beetje licht in het hoofd stapte ik op de fiets. De zon scheen op mijn gezicht en ik voelde me heerlijk. De ontspanningsmassage had zijn werk gedaan. Zo goed zelfs dat ik realiseerde een snurkje te hebben gelaten. Volledig relaxed fietste ik richting het bos. Ik was nog niet klaar met mezelf verwennen. Mijn fotocamera brandde in mijn tas. Blij met de nieuwe accu die haar een tweede leven schonk.

Herfst
De vorige avond had ik voor het eerst weer kaarsjes en wierook gebrand. Voor mij een teken voor de overgang van zomer naar herfst. Ik was benieuwd of het bos hier ook zo over dacht. De bevestiging kwam snel. Prachtig bloeiende heide in de duinen! Ik parkeerde mijn fiets en met de camera in de aanslag genoot ik van het uitzicht. Niet lang, want ik zag talloze invalshoeken voor de mooiste plaatjes. Enthousiast hupte ik van de hoogste duin naar beneden. Lag op mijn buik, hurkte te lang en werd uiteindelijk rustig. Een meditatief momentje en ruimte voor mijn andere zintuigen. Met deze rust kwam er ook inspiratie.

Inspiratie uit de natuur
In – en uitzoomen, focus, visueel, resultaat, genieten van het bezig zijn. Deze elementen van fotografie spreken mij aan en kan ik gebruiken bij de trainingen die ik ga geven. De vanzelfsprekendheid van veranderingen in de natuur vind ik ook inspirerend; accepteren dat de zomer niet blijft en daarom zoeken naar de positieve kanten van de herfst. Zelfs de donkere wolken die zich boven mij samenpakten hielpen mee. Normaal zou ik op mijn fiets springen om droog thuis te komen. Nu accepteerde ik dat ik nat kon worden. Met mijn fiets aan de hand wandelde ik genietend verder en werd getrakteerd op prachtige paddestoelen, bramen, de symmetrie van de spoorlijn en prachtig wegrottende boomstronken.

Schoonheid van imperfectie
In plaats van mooie dingen ging ik letten op juist het tegenovergestelde. Een soort visueel ‘omdenken’. En ik genoot. Opeens werden de omgevallen paddestoelen interessant. De dode bomen. En zelfs het afval bij een piqniq tafel. Hoewel? Dat ging wel erg ver; ik draafde door. Het was tijd om naar huis te gaan. Daar bekeek ik de foto’s en genoot van wat ik zag. Ik ontdekte dat imperfectionisme veel creatiever is dan alles foutloos moeten doen.

Wil jij ontdekken hoe de natuur jou kan inspireren? Je bent van harte welkom om een keer mee te doen aan een Walkshop in de Soesterduinen.