Rimpeldingetje

“Je bent 50 en je ziet eruit als 50.” Een open deur natuurlijk, maar voor mij een nieuwe invalshoek. Vanuit mijn positieve inborst denk ik heel even aan een compliment.

“En tja, ik denk dat een vrouwtje van 45 toch beter bij mij past.” Het blijft stil. Ik ben verbaasd. Hoor ik het goed? Dan zie ik de ongemakkelijke uitdrukking op zijn gezicht. Hij beseft best wel dat hij zich op glad ijs begeeft. Er schiet van alles door mijn hoofd. Van erg gemene kritiek op zijn uiterlijk tot diep medelijden met de persoon die op deze manier bevestiging zoekt van eigen verdriet of onzekerheid. We praten verder, maar ik ben er met mijn gedachten niet meer bij. We zitten in de afrondingsfase van de break-up. Hij is niet verliefd op mij. Lichtelijk strategisch koos ik voor dit gevoelige onderwerp. Om er vooral zeker van te zijn dat een laatste restje spijt om wat-niet-meer-is-en-nooit-zal-zijn weg te vagen. En het werkt. Ik ben er klaar mee.

Mooi op tijd voor de film vertrekt ex-vriendje en stap ik op de fiets. 10 minuten later krijg ik de mededeling dat de film is uitverkocht. In het filmhuis met een legendarisch slechte bezettingsgraad. Weer verbaas ik mij. Het eerste alternatief dat opkomt is sushi. Dat heb ik wel verdiend. Ik fiets weg uit het centrum. Het begint lichtjes te regenen. Sushi-tent dicht. Waarom word ik nog steeds niet chagrijnig? Geen idee. Ik stap weer op en fiets wat rond. Dan wordt er gebeld. Als ik zie wie het is neem ik op en begin te vertellen dat ik ben gedumped. Lekker dramatisch, maar dat is het toch ook? Voor de zoveelste keer deze avond huil ik. En ik vertel dat ex-vriendje niet verliefd op me is. Dat ik teveel rimpels heb. Het slaat in als een bom. “Wat zeg je? Wat is dat voor een lul? Je bent prachtig!” Deze reactie bevalt me wel. En hoewel het een ietwat vrije vertaling van de waarheid is besluit ik een paar appjes te sturen naar familie en vrienden, in binnen- en buitenland. Het worden er best wel veel. Gewoon, om mijn drama te delen.

De hieropvolgende 24 uur krijg ik alle aandacht die ik de voorgaande weken miste bij ex-vriendje. En meer. Naast lieve woorden en scheldkanonnades, word ik uitgenodigd voor etentjes, wandelingen en vooral veel wijntjes natuurlijk. Ik geniet van de lieve reacties en realiseer me dat ik me een gelukkig mens voel. Het helpt ook echt, want de volgende avond ben ik – na mijn vijfde wijntje – zover om de chronologie van de break-up realistisch te vertellen. En zelfs een beetje voor ex-vriendje op te komen. Ik ben dan misschien een oud wijf; ik ben ook een lieffie!