Tegenwoordig mag het gewoon. Na 50 tinten grijs is SM geen taboe meer. In de trein, op het strand, bij de speeltuin. Overal popte het boek op. En er werd over gesproken. Niet over de eigen ervaringen, maar iets afstandelijker. Over wat in het boek gebeurde. Persoonlijk ben ik blij dat er geen reality soap over is gemaakt.
Momenteel ben ik in Thailand. Geen Patong of Pattaya beach. Gewoon een klein eilandje. Met best wel weinig toeristen. Sex is hier niet zo hot. Massage wel. Gisteren ben ik enthousiast naar het beste adresje hier gegaan. De dame bleek bezet (phone first, phone first). Dus kleedde de husband zich voor me om. En ik kleedde me uit.
Ervaren. Zo mag ik mezelf noemen. Talloze massages heb ik gehad. Chinees, Thais, nederlands, Ayurvedisch. Met of zonder kleren. Met of zonder olie. Maar wat er gisteren gebeurde is nieuw voor mij. Feilloos wist hij mijn pijnpunten te vinden. Daar drukte hij stevig op. En lang. Bij het loslaten streelde hij me. Een bijzonder begin, vond ik. Maar het ging zo door. Van de wreef naar de knie, en hoger. Op een gegeven moment werd ik geblindoekt. Het zal bescherming zijn geweest voor de positie die hij op dat moment innam. Ik probeerde ‘door’ de pijn te ademen. En niet te zuchten als hij me streelde. Vond ik het lekker? Of toch niet? Kletsende klappen luidden het einde van de massage in. Op mijn wreef. Steeds weer. Roodgloeiend waren mijn voeten. En mijn hoofd. Verdwaasd ging ik rechtop zitten. Was het afgelopen? Hij sprak geen woord, maar bond het glanzende laken vast om mijn bovenlichaam en boog zich met zijn volle gewicht over me heen. Terwijl ik in lotusposition zat. Na de derde keer stond hij op en verdween..
“It’s a fine line between pleasure and pain.”
