Wat baalde ik! Ik weet het nog precies. De ontdekking tijdens een training dat ik introvert ben. Jakkes. Dat is helemaal niet okay. Dat is saai. Dat wil ik niet. Extravert, dat klinkt goed! Lekker outgoing, leuk. Alle populaire mensen zijn extravert. Ik schrok best wel van de oordelen die direct bij mij oppopten. Zo ben ik toch juist niet? Na de eerste consternatie stond ik weer open voor voor de trainer. “Waar haal jij je energie vandaan? Bij jezelf of bij anderen?” Ook hier was nog een sociaal wenselijk antwoord mogelijk. Dat stopte bij de toetsvraag; “Als je na een dag hard werken echt moe bent, laad je jezelf dan weer op door alleen te zijn? Of stap je liever een volle kroeg binnen?” Een no-brainer. Keuze A. Die kroeg komt wel een andere keer. Het is al erg genoeg dat ik nog 15 minuten tussen mensen in de trein moet staan. En ze zullen me echt niet lastig vallen.. Introvert dus.
Waarschijnlijk was het in dezelfde periode dat ik het etiketje ‘rustig’ niet meer als kritiek opvatte. En niet lang daarna kwam de ultieme bevestiging. Dacht ik. Jarenlang probeerde ik verborgen te houden dat ik het heerlijk vind om een dagje helemaal niets te hoeven, geen social media of live contact. Opeens benoemde ik spontaan dat ik van kluizenieren hou. Totaal geen verbazing bij vrienden. Zij zien een rode draad; na een drukke periode reageer ik af met kluizenieren. Een echte kluizenaar zien ze niet in mij. Onbewust van enige rode draad geniet ik er gewoon van. Juist als ik er behoefte aan heb. Agenda leeg, telefoon uit. Alleen contact met de kat. Dit jaar zelfs op 1e Paasdag. Lekker!
Een variant die al langer bestaat zijn mijn ‘Spaanse dagen’. Dit voert terug naar de tijd dat ik aan de ruige zuidkust van Spanje woonde. Voor een maand. Daar genoot ik van het ontbreken van actielijstjes of een programma. Ik stond op als ik geen zin meer had om in bed te liggen. En gedurende de dag gebeurde de dingen. Soms veel. Soms weinig. Maar altijd precies goed. Het ultieme in het NU leven vind ik dat. Niet kluizenieren, want er waren vrienden, een exotische tuinman, heerlijke etentjes en dansen op het strand. Een ‘Spaanse dag’ in NL is een dag waarop alles goed is. Ongepland. Je openstellen voor wat de dag gaat brengen. Ook erg lekker!
