Tag: mijlpaal

Geplaatst op

Vrij rijk

Vanaf vandaag ligt de wereld weer helemaal voor me open. Alles is mogelijk. En ik mag helemaal zelf kiezen hoe ik het ga invullen. Wat een rijkdom! Wat een vrijheid!

Vorige week heb ik een interim opdracht afgerond waaraan ik de afgelopen 9,5 maand heb gewerkt. Als niet-moeder durf ik de vergelijking met een zwangerschap te maken. In november begon ik plotseling (in 1 week gevraagd en gestart) en ik had geen idee wat me precies te wachten stond. Een nieuwe organisatie, ontstaan uit twee “ouders”. De eerste maanden werkte ik op een aparte locatie, waar alleen de projectorganisatie kwam. Na 3 maanden mocht iedereen het weten en betrokken we het nieuwe kantoor! Het halfjaar dat volgde was onrustig. Er gebeurde zoveel! Iedereen werkte keihard en ging door, ondanks vermoeidheid of andere lichamelijke klachten. Eind juni was het feest. De officiële start van de organisatie en de definitieve keuze voor mijn opvolgster. Twee maanden resteerden om alles in orde te maken. Opruimen, archiveren en afmaken wat in de maanden ervoor was blijven liggen. De laatste weken was ik druk met de overdracht. Vertellen, laten zien, vragen & antwoorden. Grote lijnen en details. Samen overleggen. Maar ook; geen eigen werkplek meer hebben.. De opvolgster pakte het supergoed op en het werd tijd om los te laten. Eind vorige week was het zover. Kadootjes, bedankjes, mooie complimenten, bloemen en borrel. Een heerlijk afsluiting! Een pijnlijke bevalling is mij bespaard gebleven. De afdeling staat en collega’s & opvolgster kunnen samen verder.

En ik? Mijn cooling down was een weekend vrijwillig achter de festivalbalie van een Street Art Festival. Waar ik alles vergat wat ik net had losgelaten, omdat ik druk was met kassa, muntjes, programmaboekjes, kaartjes, artiesten, andere vrijwilligers en -soms verrassende- bezoekersvragen.

Nu is het maandagochtend. Ik heb gemediteerd. En ik schrijf. Verder niets. Life’s good. Ik voel me rijk. En ik ben vrij!

IMG_20140901_111932

Geplaatst op

Vakantiewerk

Voor de meesten van ons staat vakantie gelijk aan “niet werken”. Voor pubers is het heel spannend dat je in de vakantie juist wel gaat werken. Vandaag is het zover voor mijn nichtje. Ze is bijna 16 dus ‘-tje’ klinkt trouwens wat overdreven, maar ik vind het echt lastig om haar ‘nicht’ te noemen. Dat voelt toch als een scheldwoord.

Via haar eigen netwerk heeft zij een vakantiebaan geregeld. Vier hele dagen gaat ze werken in een kinderdagverblijf. Aanvankelijk samen met een vriendin, maar een dubbele bezetting bleek niet nodig dus hebben zij de dagen verdeeld. Vriendin alle dagen tijdens de vierdaagse-feesten en mijn nichtje de week erna. Goed geregeld kun je wel zeggen! Ook goed geregeld is het feit dat zij het loon van een 16-jarige zal ontvangen. Vet binnenlopen, zeg maar. Zij verwacht in deze periode wel €100 te verdienen!

Na wat snel rekenwerk heb ik mijn eerste reactie voor mezelf kunnen houden; zo weinig?? Hoeveel verdient een 16-jarige eigenlijk? Een klein onderzoekje; het uurloon voor 16 jaar is ruim een derde van dat van een volwassene. Volgens minimumjeugdlonen.nl komt dat op €2,94 bruto per uur. Dus 3 pubers produceren hetzelfde als 1 volwassene? Volwassene is trouwens verkeerd geformuleerd. Ik ben de weg een beetje kwijt, maar ga er voor het gemak van uit dat je met 18 jaar volwassen bent. Nou, niet in minimumlonenland. Een 18 jarige krijgt 45,5%. En mocht toch 21 jaar de officiële volwassen-leeftijd zijn; 72,5% van het minimumloon.

Waarom accepteren jongvolwassenen dit? Of komt het minimumloon in de praktijk nauwelijks meer voor? Als HR professional kreeg ik ooit het lachende verwijt geen idee te hebben van het minimumloon. Nu weet ik het; het is nu bijna €1.500 per maand. Als je 23 jaar of ouder bent. En ik voel me een Jordanese Yup omdat ik werkelijk geen flauw idee heb voor hoeveel mensen in NL dit mooie bedragen zijn. Mijn nichtje is er absoluut blij mee. En een long, long time ago gold hetzelfde voor mij. Als kamermeisje bij Hotel De Witte verdiende ik 2 gulden 64 per uur. Genoeg om een schitterende racefiets bij elkaar te sparen!

vakantiewerk

Geplaatst op

Mijn eerste parasol

Meerdere dagen mooi weer in het vooruitzicht en de zomerkriebels razen door mijn lichaam. Onrust alom. Als de zon schijnt is er 1 prioriteit; genieten van die zon!! En van de warmte. Van het vrije gevoel om zonder jas de deur uit te gaan. Nadat ik in de kledingkast ben gedoken aan de kant waar de echte zomerkleding ligt. Modetrends? Niets mee te maken. Jurkjes die ik al jaren heb en die mij het ultieme zomerdag gevoel geven, worden ook nu weer gedragen. Ik weet dat er een bepaalde mate van rust terugkeert als ik vind dat ik een optimaal genietmoment heb gehad. Lekker fietsen door de duinen, een lunch op een zonnig terras. Op zoek naar de schaduw is ook leuk! Maar dan moet die er wel zijn.. Op mijn balkon is dat niet het geval. Volop zon en nauwelijks wind. Op tropische dagen wordt het er zelfs voor mij te warm. En daarom heb ik afgelopen maandag een nieuwe mijlpaal bereikt.

Ik heb mijn eerste parasol gekocht! Opeens wist ik dat ik er klaar voor was; het ultieme stuk inventaris voor mijn huis. Het enige dat nog ontbrak. Drie jaar lang heb ik spullen gekocht. In de jaren daarvoor waren materiële zaken niet zo belangrijk voor me. Ik woonde in huizen van anderen, gebruikte hun spullen. Geen enkel probleem. Maar sinds ik de trotse bezitter ben van mijn eigen paleisje, wilde ik daar ook spullen in. En ik ben blij met de spullen die ik heb verzameld. Ze passen bij mij, het huis en bij elkaar. Met de parasol is de verzameling compleet. Niets meer nodig.

Sterker nog. Ik overweeg om te gaan minderen. Minimalising en Simplify Your Life zijn aantrekkelijke trends. Ik ga beginnen in de studeerkamer. Zoveel boeken en documenten waar ik eigenlijk echt niets meer mee doe. Maar eerst geniet ik van de zon op mijn balkon, verscholen achter mijn eigen parasol!

P1070460