In de waan van de dag was het een beetje weggezakt, maar sinds een paar weken is het in alle hevigheid terug. Mijn liefde voor Moeiteloosheid. De verwondering als je merkt dat het ook makkelijk kan. Het hoeft niet ingewikkeld. Liever niet zelfs. De flow waar je in komt als er verschillende dingen opeens zomaar lukken. Zodat je in korte tijd opeens heel veel realiseert.
Extra lekker na een ‘moeilijke’ periode
Na mijn reis naar Bali en Sri Lanka raakte ik in een soort van dipje. Vooral professioneel. De escape naar het buitenland zat erop, dus nu moest ik eindelijk maar eens serieus op zoek naar een opdracht. Er moest omzet worden gemaakt. Geld in het laatje. Genoeg gespeeld; tijd voor serieuze zaken. Vond mijn omgeving. In ieder geval een enkeling. En vond vooral ikzelf. Hoewel ik er kramp van in mijn buik kreeg. Ik zou mijn netwerk vertellen dat ik op zoek ben. Dat ik een opdracht nodig heb. De hele wereld moest het weten. Eerst nog even mijn CV op orde en dan moest ik aan de slag. Werken. Moeite doen, want het komt je niet vanzelf aanwaaien. Als ervaren HR pro weet ik natuurlijk precies hoe zo’n CV er uit moet zien. En ik had al een objectieve tegenlezer bereid gevonden. Maar het CV kwam er niet.
Opeens ben ik ziek
De weerstand werd zo groot dat ik er letterlijk buikpijn van kreeg. Ik ging stug door. Totdat mijn lichaam een joker inzette; het plekje dat ik al bijna een jaar op mijn neus heb zitten leek huidkanker. Na een biopt moest ik 2 weken wachten op de uitslag. Mijn wereld stond even op zijn kop. Ik ziek? Een tumor? Naar het ziekenhuis? Ho eens even, dat gebeurt alleen anderen. Ik voelde me kwetsbaar. En onzeker. Gevoelens die ik niet vaak zo bewust heb ervaren. Mijn werk opeens minder belangrijk. Gelukkig bleek de diagnose ‘goedaardig”. De tumor wordt binnenkort verwijderd. Met een speciale techniek om de wond zo klein mogelijk te maken. Daarna is waarschijnlijk geen verdere behandeling nodig. Ik moet alleen geduldig wachten totdat er, ergens in april, plek is in het ziekenhuis.
Heftige emoties en heel veel aandacht van lieve vrienden en familie. Dit heeft mij echt geholpen. Toch had ik ook juist behoefte aan alleen zijn. Vorige week heb ik daarom een paar dagen kluizenieren ingelast. Helemaal alleen, geen afspraken en minimaal contact met de buitenwereld. En het was goed. Het heeft me geholpen om de dingen weer in perspectief te zien. Vanuit rust terugdenken aan mooie, inspirerende gesprekken, aan dingen waar ik blij van word. Aan wat ik echt belangrijk vind in mijn leven.
En moeiteloos hoort daarbij. Vanzelfsprekend. Ik heb mezelf permissie gegeven hier ook vol voor te gaan. Dus geen struggle met een standaard CV, omdat ik gewoon geen standaard carrière heb. Ik kies ervoor mij te gaan presenteren op een manier die bij mij past. En daarmee een plek te vinden die ook echt bij mij past. Geen energie op wat ik niet wil, maar juist op wat ik wel wil. En dan voelt het moeiteloos.
Het is er al, ik hoef het niet zelf te doen
Vandaag ben ik een dagje aan het werk bij Seats2Meet. En de moeiteloosheid werkt. Ik wilde vandaag weer eens ‘een stukje’ schrijven. Nog geen idee waarover. Als ik mijn MacBook openklap zie ik een bericht op LinkedIn; “Agile HR; het einde van de HR Business Partner”. Wow! Dat is precies hoe ik erover denk! Had het zelf willen schrijven, maar het is er dus al. Alles wat ik hoef te doen is het delen op LinkedIn en Twitter. Check!
Zal ik het dan gaan hebben over Kluizenieren? Net als Spaanse Dagen voor mij heel gewoon, maar niet voor veel anderen. Wellicht kan ik ze inspireren? Ik google op Kluizenieren en zie mijn eigen blogpost! Uit 2014, maar nog zeker bruikbaar. Lees maar 🙂 Check!
Aha, het onderwerp is uiteraard ‘Moeiteloos’. Ik wil graag een keer een rijtje maken. Met tips. Gericht op jou als lezer. Dat bewonder ik vaak zo in andere stukjes. En ook nu weer; “6 gouden tips voor een Moeiteloos Leven”. Niets aan toe te voegen. Check!
Mijn werkdag zit erop. Ik ga een stukje wandelen. Lekker.
