Steeds vaker heb ik geen zin in ‘het nieuws’. Het gebeurt regelmatig dat ik dingen zie waardoor ik echt van streek raak. Onmenselijk nieuws.
Wat ik heb geleerd is dat er voor mij grofweg 2 manieren zijn om dit te voorkomen. Consumeren of negeren. Bij de eerste luister ik ‘oppervlakkig’. Ik hoor het. Ik zie het. Maar het raakt me niet. Zodra er iets van emotie dreigt dan zet ik het geluid uit, check ik mijn iPad of knuffel ik mijn kat. En bij een volgend nieuwsitem kijk ik weer op. Negeren is; gewoon niet kijken. Op TV zapp ik weg zodra het nieuws start, de nieuws-apps blijven gesloten en tweets worden niet aangeklikt. Ik voel me dan een beetje stout, want ik saboteer mijn algemene ontwikkeling. Foei! Maar ik voel me ook licht doordat ik bewust kies wat goed voor me is. Voor mijzelf.
Heel soms zoek ik het op. Zwelg ik in emotie. Omdat dat past. Bij de tragiek. Bij het moment. Vorige week weer 2 documentaires over 9/11 gezien. En na al die jaren stel ik me wederom voor hoe dat moet zijn. Op je kantoor uit het raam klimmen en geen andere mogelijkheid zien dan te springen.. Met MH17 heb ik heel bewust de kistenceremonie meegemaakt. Het respect. Het verdriet. De aandacht voor persoonlijke verhalen en het hiermee doorbreken van de anonimiteit van een ‘lading’ passagiers. Ik leefde mee met mensen die hun dierbaren kwijtraakten en met de arme bewoners op de rampplek. In andere gevallen ben overvoerd. Good Guys & Bad Guys; de verschillen zijn vervaagd. Bij Palestina/Israël had ik dat al. Syrië is erbij gekomen. En door de overdosis aan Afrikaanse ellende kan ik niet eens meer onthouden om welke landen het dit keer gaat.
Regelmatig mislukt het consumeren of negeren. Vooral bij dierenleed. De tientallen paarden die zijn mishandeld. Terwijl ze gewoon in de wei staan. Het gebeurt zelfs overdag. Wat gaat er om in het hoofd van de dader? Hoe praat hij/zij dit goed voor zichzelf? Mijn empathie is ver te zoeken en ik visualiseer wat ik bij hem zou doen. Met een scherp voorwerp..
Zondag was het ook weer raak. 8 wilde zwijnen die in een rivier terecht kwamen. 5 van hen verdronken. De overige 3 zijn gered door de brandweer. Fijn! Helaas werden ze aan de verkeerde kant van de rivier aan wal gezet. Daar stond een koene jachtopziener met een mantra; ‘Nulstand. Nulstand. Geen wilde zwijnen in mijn land.’ Voor de ogen van de verbouwereerde brandweermannen executeerde hij de geredde zwijnen. Niet alleen ik, ook de rest van NL was verontwaardigd en vol ongeloof. Al snel kwam er een officiële reactie; “De jachtopziener was fout.” Gelukkig, er is gerechtigheid. “Hij had niet op zondag mogen schieten.” …..
ANP